De onderstaande geschiedenis is zowel mogelijk puntsgewijs beschreven. Mocht u meer informatie of beeldmateriaal van de oude jaren van Ranonkel hebben, dan vernemen wij dat natuurlijk graag.

Het ontstaan van Ranonkel
De wortels van Jeugdvereniging Ranonkel gaan terug tot 1927 toen het, onder leiding van Pastoor van der Bijl, pas opgerichte Patronaat allerlei activiteiten begon te organiseren voor kinderen. Na de oorlog ging de groep de scouting in zodat het “Verkennerstijdperk” begon. De meisjesgroep ging onder de naam St. Catharina-groep “De Gidsen” en “De Kabouters” door het leven en de jongensgroep (de ex-Verkenners) onder de naam “De Rakkers”.

Uiteindelijk zijn de 3 verenigingen die zich met jeugdwerk bezighielden op 6 december 1976, onder leiding van de heer A. Keyzer, samengegaan in de Jeugdvereniging Ranonkel. Dit onder meer vanwege problemen met de huisvesting van de verenigingen. Ook na deze samensmelting bleven er vooralsnog problemen met de huisvesting.

Eindelijk officieel Ranonkel
Op 1 november 1979 zijn de statuten van de Ranonkel ondertekend. Een van de doelstelling van de vereniging is “het bieden van ontspanning in de ruimste zin aan de jeugd en aan ouderen” In de regel komt dit neer op het organiseren van gezellige clubavonden en activiteiten voor jongens en meisjes van 4 tot en met 16 jaar.

Huisvesting door de jaren heen
Na het samengaan eind 1976 waren de huisvestingsproblemen zoals eerder gemeld nog niet over. Na diverse omzwervingen door Roelofarendsveen en Oude Wetering, is de Ranonkel tot 1983 op diverse locaties geweest, te weten:

– een naamloos hok bij de Tafeltennisvereniging “De Treffers”
– de oude Ignatiusschool (meisjesschool) aan het Noordeinde
– de Alkeburcht
– het K.A.B. gebouw
– het oude café “Ludlage”
– de helft van het badhuis
– noodgebouwen aan de Weteringlaan

Nadat de situatie in het noodgebouw aan de Weteringlaan onhoudbaar was geworden, is er bij de gemeente aangeklopt voor een permanente oplossing voor het huisvestingsprobleem. Er is hiervoor rond 1983 zelfs nog voor gedemonstreerd door de Ranonkel. In dezelfde tijd hadden meer verenigingen problemen met de huisvesting en zodoende ontstonden al snel plannen om een aantal verenigingen te bundelen op een nieuw complex aan de Weteringlaan. Uiteindelijk zijn dit Jongerensociëteit “Farmhouse” (tegenwoordig ‘t Farm), Postduivenvereniging “De Witkop”, Vogelvereniging “De Diamantvink” en natuurlijk Jeugdvereniging “Ranonkel” geworden.

Financieel alles rond
Tijdens het uitwerken van de plannen werd al snel duidelijk dat Ranonkel als enige vereniging er niet zou slagen de financiering van aanvankelijk 120.000 gulden rond te krijgen. Na diverse activiteiten, schenkingen en een subsidie van 67.000 gulden van de Gemeente Alkemade, moest de rest alsnog door de vereniging zelf worden opgehoest terwijl de begrote bouwkosten inmiddels waren gestegen tot ruim 200.000 gulden! Uiteindelijk waren de financiële zaken rond en konden de oude bouwvallige gebouwen van Ranonkel en het Farmhouse aan de Weteringlaan gesloopt worden.

Eerste paal en de opening van het verenigingencomplex
Op vrijdag 24 februari 1989 was het grote moment voor het slaan van de eerste paal aangebroken. Deze feestelijke eerste, door Ranonkel versierde, paal werd door wethouder L. Beelen geslagen. De versierde paal stond hierna ook wel bekend als de “Ranonkelpaal”. Hoewel deze paal zo genoemd is, is de paal hoogstwaarschijnlijk onderdeel van de fundering van “De Witkop” of de “De Diamantvink”.

Na exact 365 dagen kon het verenigingencomplex aan de Weteringlaan feestelijk worden geopend door burgemeester A. Meerburg. Het gebouw was ondertussen sinds 29 januari 1990 al in gebruik als clubgebouw zodat de huisvesting in het Gemeentehuis (1985) en later de Ignatiusschool weer kon worden opgegeven.

Piet P. en de Yvian

In 1978 heeft het logo van de Ranonkel vorm gekregen met de eerste versie van de mascotte Piet P. Vanaf 1990 is het logo veranderd naar het logo wat nu nog steeds in gebruik is. De opvallendste wijzigingen die werden doorgevoerd betreffen de achtergrond en het uiterlijk van Piet P.

Zoals elke vereniging heeft ook de Ranonkel een clubblad. Sinds 1 januari 1979 was dan ook de “Ivyan” geboren onder leiding van Marian van Klink en Yvonne van Egmond. Na een aantal uitgaven is de naam rond 1982 veranderd in Yvian wat natuurlijk een betere samentrekking is van de namen Yvonne en Marian. De Yvian verschijnt gemiddeld 3 keer per Ranonkelseizoen.

Opmerkingen, aanvullingen en/of leuke anadotes met betrekking tot Ranonkel horen we graag. Ook (gescande) oude foto’s vinden wij leuk om te ontvangen.